اسکار ۲۰۲۲: از افتخارات فیلم Dune تا سیلی «ویل اسمیت» به مجری مراسم

نود و چهارمین مراسم اسکار به شکلی دراماتیک در روز یک‌شنبه آغاز به کار کرد. فیلم پر سروصدای Dune در ۱۰ رشته نامزد دریافت جایزه بود و در نهایت توانست ۶ اسکار را به خودش اختصاص دهد. اما اسکار بهترین فیلم به CODA رسید و این فیلم در دو رشته دیگر نیز موفق به کسب جایزه شد. اسکار امسال یک حاشیه مهمتر از متن هم داشت و آن چیزی نبود جز سیلی زدن ویل اسمیت به کریس راک!

در اسکار امسال افراد ناشنوا، زنان و بازیگران LGBTQ+ نقش پررنگی داشتند. بیشترین تعداد جایزه مراسم به فیلم علمی-تخیلی Dune ساخته دنی ویلنوو، کارگردان مشهور کانادایی رسید و این اثر به عنوان پرافتخارترین فیلم انتخاب شد. اما همان‌طور که گفتیم لحظه شوکه‌کننده مراسم امسال مربوط به ویل اسمیت بود. او با خشونتی که نشان داد، برای لحظاتی سالن مراسم را غرق در سکوت کرد و بینندگان تلویزیونی را مات و مبهوت ساخت.

وقتی کریس راک در حال معرفی بهترین فیلم کمدی بود، شوخی نه‌چندان جالبی با جیدا پینکت اسمیت، همسر ویل اسمیت کرد و گفت که بی‌صبرانه منتظر است تا او را در فیلم G.I. Jane 2 ببیند. او با این شوخی قصد داشت که کچل بودن پینکت اسمیت را با بازیگر فیلم G.I. Jane (محصول سال ۱۹۹۷) یعنی دمی مور مقایسه کند. اما نکته ماجرا اینجاست که پینکت اسمیت به دلیل ابتلا به بیماری آلوپسی و مبارزه طولانی با این بیماری در سال گذشته مجبور شد که موهای خود را از ته کوتاه کند‌.

این شوخی از سوی کریس راک، ناراحتی شدید ویل اسمیت را به دنبال داشت و باعث شد که او از روی صندلی‌اش بلند شود و به روی صحنه برود. اسمیت به محض اینکه به راک رسید، با یک سیلی محکم او را مورد حمله قرار داد و بلافاصله برگشت تا روی صندلی خود بنشیند. اسمیت پس از برگشتن، همچنان در حال بد و بی‌راه گفتن به راک بود و با صدای بلند به او می‌گفت: «اسم همسرم را به زبان لعنتی‌ات نیاور!»

جالب اینکه لحظاتی بعد، ویل اسمیت با چشم‌های خیس روی صحنه حاضر شد تا جایزه بهترین بازیگر مرد را برای بازی در فیلم King Richard دریافت کند. این فیلم درباره ریچارد ویلیامز، پدر و مربی ونوس و سرنا ویلیامز، ستارگان مشهور تنیس است‌. اسمیت در حالی که تلاش می‌کرد احساسات خود را کنترل کند، از آکادمی اسکار بابت کارش عذرخواهی کرد و گفت که بازی در فیلم King Richard به او یاد داده که باید از خانواده و همکارانش مراقبت کند.

اما این اتفاق حاشیه‌ای، واکنش‌های گسترده‌ای در سطح جهانی به دنبال داشت و به تیتر یک اکثر رسانه‌های مهم دنیا تبدیل شد. از این نظر می‌توان گفت که اتفاق مذکور تا حد زیادی به نفع برگزارکنندگان مراسم اسکار بود. آنها که در چند سال اخیر با کاهش شدید بیننده مواجه شده بودند، انواع و اقسام روش‌ها را برای جذب مخاطب و جلب رضایت آنها امتحان کردند‌. اما این اتفاق غیرمنتظره که در مراسم امسال رخ داد، بازتاب وسیعی در رسانه‌های اجتماعی پیدا کرد و طی چند دقیقه، توجه میلیون‌ها بیننده را به اسکار نود و چهارم جلب نمود.

مراسم امسال در حالی آغاز شد که ونوس و سرنا ویلیامز، برای اجرای آهنگ Be Alive مربوط به فیلم King Richard از بیانسه دعوت کردند و او با همراهی گروه رقصنده، این آهنگ را به شکل باشکوهی اجرا کرد.

پس از اجرای بیانسه، شاهد اولین اجرای زنده از آهنگ We Don’t Talk About Bruno مربوط به انیمیشن زیبای Encanto بودیم. سپس بیلی آیلیش به روی صحنه آمد و آهنگ فیلم No Time To Die را اجرا کرد. گفتنی است که Encanto توانست جایزه بهترین انیمیشن را به خودش اختصاص دهد و آیلیش هم اسکار بهترین ترانه فیلم را دریافت کرد.

تروی کوتسور، بازیگر باسابقه، جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای فیلم CODA کسب کرد و به دومین بازیگر ناشنوای تاریخ تبدیل شد که اسکار می‌گیرد. او روی صحنه از پدرش به‌طور خاص تشکر کرد. پدر کوتسور هم یک ناشنوا بود که پس از حادثه تصادف و فلج شدنش، دیگر نمی‌توانست از زبان اشاره استفاده کند‌.

آریانا دبوز جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد که یکی از رقابتی‌ترین جوایز امسال بود. او برای بازی در فیلم West Side Story ساخته استیون اسپیلبرگ برنده این جایزه شد. او اولین فرد آفریقایی-لاتین از جامعه LGBTQ+ است که برنده جایزه در این بخش می‌شود.

جین کمپیون جایزه اسکار بهترین کارگردانی را برای فیلم The Power of the Dog دریافت کرد. او اولین زنی است که دو بار در این رشته نامزد دریافت اسکار می‌شود. او قبلا هم در سال ۱۹۹۴ برای فیلم The Piano در همین بخش نامزد شده بود، اما فقط توانست جایزه بهترین فیلمنامه اورجینال را بگیرد.

اما فیلم Dune ستاره مراسم امسال بود. این فیلم حتی قبل از شروع مراسم، چهار اسکار در بخش‌های بهترین طراحی تولید، صدا، تدوین و موسیقی متن دریافت کرده بود. نکته جالب اینکه هانس زیمر پس از سال‌ها توانست یک بار دیگر اسکار موسیقی فیلم بگیرد. او آخرین بار در سال ۱۹۹۴ برای فیلم Lion King موفق به کسب این جایزه شده بود.

جایزه بهترین فیلمبرداری نیز به فیلم Dune و کریگ فریزر رسید. جایزه ششم این فیلم هم در بخش جلوه‌های ویژه بود که توانست رقبای سرسختی مانند Spider-Man و Free Guy را پشت سر بگذارد.

بن پراودفوت اهل نوا اسکوشیا هم در مراسم امسال توانست اولین اسکارش را به خاطر مستند کوتاه The Queen of Basketball دریافت کند. این مستند به زندگی لوییزا هریس که یکی از پیشگامان بسکتبال زنان بود می‌پردازد. پراودفوت سال گذشته هم با مستند A Concerto is a Conversation در همین بخش نامزد دریافت جایزه بود.

در حالی که دو فیلم The Power of the Dog و Belfast در مراسم امسال بسیار مورد توجه بودند، اما در نهایت هر کدام از آنها فقط یک جایزه کسب کردند. اولی اسکار بهترین کارگردانی را دریافت کرد و دومی نیز در بخش بهترین فیلمنامه اورجینال جایزه گرفت. در واقع فیلم‌های Dune و CODA و همچنین The Eyes of Tammy Faye تنها فیلم‌هایی بودند که توانستند بیش از یک اسکار دریافت کنند.

منبع: cbc