موضوعات داغ

ترودو و اوتول باید برای سال جدید چه تصمیماتی بگیرند؟

تصمیم‌های جدید برای سال نو و عمل نکردن به آن‌ها مشکلی است که تقریبا همه با آن روبه‌رو شده‌ایم؛ ولی سیاستمداران چطور؟ در پاسخ به این سوال، برایان لیلی (Brian Lilley)، نویسنده ستون سیاسی وب‌سایت سان (Sun) و اعضای تحریریه این خبرگزاری، جلسه‌ای ویدیویی باهم داشتند. در این جلسه، آن‌ها درباره اینکه جاستین ترودو (Justin Trudeau)، نخست‌وزیر و ارین اوتول (Erin O’Toole)، رهبر حزب محافظه‌کار، باید برای سال جدید چه تصمیماتی بگیرند صحبت کردند.

طبق اظهارات لوری گلدشتاین (Lorrie Goldstein) ترودو باید تلاش کند تا در سال جدید مقتدرانه‌تر و دقیق‌تر عمل کند و بهانه‌تراشی‌ها، مانند اینکه تورم در همه‌جای دنیا بالا رفته یا آنکه دولت پیش از همه‌گیری کووید 19 هم قرض‌های سنگینی داشته را کنار بگذارد. او همچنین نسبت به اقدام ترودو در ۱۵ اوت، در اعلام برگزاری انتخابات زودهنگام، معترض است؛ انتخاباتی که دو-سوم کانادایی‌ها خواستار آن نبودند. او می‌گوید دولت آنقدر از مرحله پرت بوده که این خبر را درست زمانی اعلام می‌کند که در همان روز، شهر کابل به دست نیروهای طالبان می‌افتد و هزاران کانادایی را که اقوام و آشنایانی در افغانستان داشتند، غرق نگرانی می‌کند. این روزها هم که خبرهای وحشتناکی از کشته شدن کودکانی که قصد فرار به کانادا را داشتند به دست طالبان می‌شنویم.

لورن گانتر (Lorne Gunter) می‌گوید ترودو جزو کسانی است که فهرستی بلندبالا از کارهای سال نو می‌نویسند، ولی به هیچ‌کدام عمل نمی‌کنند. او به سیاست‌های خارجی دولت معترض است و به‌عنوان نمونه از رویکرد دولت نسبت به اتفاقات افغانستان یاد می‌کند؛ جایی که ۷۰۰ خانواده‌ای که مجوز ورود به کانادا را داشتند عملا در افغانستان رها شدند. بنابراین به نظر وی، ترودو باید به سیاست‌های خارجی توجه بیشتری نشان دهد. در ادامه جلسه، نینجا، گربه خانگی گلدشتاین، ناگهان در کادر دوربین ظاهر می‌شود که لیلی هم فرصت را برای شوخی مناسب می‌بیند و نظر گربه را درباره دولت ترودو جویا می‌شود! گلدشتاین هم در پاسخ می‌گوید که دولت تنها درصورتی برای گربه‌اش اهمیت دارد که سیر کردن شکمش را متقبل شود!

در ادامه، لیلی از اینکه ترودو بخش عمده‌ای از سال ۲۰۲۱ را صرف طرح کمک‌هزینه کودکان کرده، گلایه و نسبت به وضعیت فعلی سیستم بهداشت‌ودرمان کشور و به‌ویژه ظرفیت کم مراکز مراقبت‌های ویژه (ICU) ابراز نگرانی می‌کند. سپس لیلی بحث را به سمت رهبران اپوزیسیون می‌برد و نظر گانتر را درباره آنکه اوتول باید در سال جدید چه اقداماتی انجام دهد، می‌پرسد.

گانتر دوست دارد که اوتول برای یک‌بار هم که شده، رویکردی اتخاذ کند که نسبت به موضع‌گیری‌های ترودو و جاگمیت سینگ (Jagmeet Singh)، نماینده حزب دموکراتیک جدید، متفاوت باشد. به‌نظر او، اوتول در انتخابات سپتامبر شکست خورد، به‌دلیل آنکه به‌جای تمرکز بر رای‌دهندگان خودی، به‌دنبال جذب گروه‌هایی از مردم بود که اقشار هدف احزاب ترقی‌خواه به شمار می‌رفتند. او می‌گوید به خاطر دارد که پس از اعلام نتیجه انتخابات، جرالد باتس (Principal Secretary)، منشی سابق ترودو، به لیبرال‌ها تبریک گفت که توانسته‌اند کشور را به بخش‌های کوچک تقسیم کنند و با همان رای‌های به‌نسبت کم‌ به پیروزی برسند.

گانتر سپس به سراغ لایحه 21 کبک می‌رود و آن را یکی از مشمئزکننده‌ترین قانون‌های استانی طی ۵۰ سال اخیر می‌خواند (این قانون، کارمندان عالی‌رتبه و مقامات دولتی را از داشتن پوشش مذهبی منع می‌کند). گانتر می‌گوید بنا به این قانون، اگر کیپا به سر داشته باشید، حجاب داشته باشید یا صلیب به گردن‌تان انداخته باشید، نمی‌توانید برای دولت کار کنید و آن را نوعی نقض حقوق بشر می‌داند. او خاطرنشان می‌کند که اوتول باید برای احیای حق کسانی که در استخدام دولت استانی هستند، در زمینه داشتن پوشش مذهبی تلاش کند.

لیلی ضمن تایید گفته‌های گانتر، می‌گوید که خودش از مدت‌ها پیش دراین‌مورد می‌نوشته و می‌گفته که محافظه‌کاران باید با این موضوع مخالفت کنند، ولی آن‌ها هربار از مقابله سر باز می‌زده‌اند، مبادا که بخشی از آرای کبک را از دست بدهند. او سپس نظر گلدشتاین را می‌پرسد. گلدشتاین می‌گوید که اوتول باید هردوی این کارها را انجام دهد، ولی در گام نخست باید کنترل حزب خود را در دست بگیرد؛ چرا که برخی هم‌حزبی‌هایش مدام شخصیت او را تخریب می‌کنند. او خاطرنشان می‌کند زمانی که رهبری دارید که از اعضای حزبش می‌ترسد، مخصوصا در حزب محافظه‌کار، باید برای آن چاره کنید؛ چیزی که استیون هارپر (Stephen Harper) به‌خوبی آن را درک کرده بود.

او می‌گوید موضوع کنترل سلاح گرم را در انتخابات اخیر در نظر بگیرید؛ آن‌ها گفتند که می‌خواهند از شر سلاح‌های به‌اصطلاح تهاجمی خلاص شوند؛ درحالی‌که در قانون چنین اصطلاحی وجود ندارد. اینجا بود که اوتول از همه‌طرف، چه از طرف طرفداران کنترل سلاح گرم و چه لابی‌های اسلحه، مورد انتقاد قرار گرفت. اینجا است که باید گفت پس چرا درست سر مواضع خودتان نمی‌ایستید و پاسخ‌های ضدونقیض به رسانه‌ها می‌دهید؟ او سپس می‌گوید که اساسا با نظر گانتر موافق است و مردم باید بفهمند که با چه کسی سروکار دارند و اینکه اولویت‌های او چیست و چه کارهایی می‌تواند برای کانادایی‌ها انجام دهد.

منبع: torontosun

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا