میزبانی زمین سردخانه‌ای پوئنت-کلر از علاقه‌مندان هاکی
هاکی در فضای باز، سرگرمی اصیل کانادایی‌ها، در سال‌های اخیر به‌دلیل ملایم‌تر شدن زمستان بسیار موردتوجه قرار گرفته است. البته نگه داشتن زمین‌های یخ در شرایط مناسب برای اسکیت، به‌ویژه زمانی که دمای هوا بالای صفر درجه می‌رود، برای مسئولین وست آیلند (West Island) چالش‌های خودش را داشته است. همین باعث شده که شهرداری‌ها به استفاده از دستگاه‌های یخ‌ساز یا اصطلاحا سردخانه‌ای روی بیاورند؛ گزینه‌ای مناسب که چند دهه است در نقاط به‌نسبت معتدل کانادا، مانند تورنتو، به کار گرفته می‌شود.
شهرک پوئنت-کلر (Pointe-Claire) دارای دو زمین هاکی با سیستم‌های یخ‌ساز اختصاصی است و شهر دوروال (Dorval) هم قصد دارد در زمستان سال آینده از زمین خود بهره‌برداری کند. از هفته نخست نوامبر، زمین اسکیت روی یخ جدیدی در پوئنت-کلر در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت و هفته گذشته نیز مسئولین این شهر زمین هاکی روی یخی با ابعاد استاندارد را در پارک والوا (Valois Park) افتتاح کردند. این زمین دارای ماشین یخ‌پرداز (mini-Zamboni) است تا سطحی یکنواخت را در اختیار اسکیت‌بازان قرار دهد. علی‌رغم سرمای ملایم ماه دسامبر، در حال‌حاضر این دو پیست تنها زمین‌های یخ فضای باز در وست آیلند هستند.
تیم توماس (Tim Thomas)، شهردار پوئنت-کلر، دوشنبه راهی زمین هاکی جدید والوا شد و با دیدن شرایط نگهداری یخ، تحت تاثیر قرار گرفت. او گفت که در عصر دگرگونی‌های اقلیمی، ساخت زمین‌های مجهز به یخ‌ساز اقدامی منطقی است. او گفت: «هر نوع فعالیت فضای باز که بتواند کودکان را سرگرم کند بهترین چیز در دنیا است. برخلاف پیست دیگر شهرک [که برای اسکی روی یخ همگانی است] این زمین نوجوانان را به خود جذب خواهد کرد؛ چرا که یک زمین هاکی با اندازه استاندارد است. ضمن‌اینکه در موقعیت بسیار خوبی هم قرار گرفته است.» توماس زمانی که پسرانش کوچک‌تر بودند، زمین هاکی جمع‌وجوری در حیاط خلوت خانه‌اش درست کرده بود. او دراین‌باره گفت: «آن سال‌ها که پیست حیاط خلوت را درست کردم، کمتر پیش می‌آمد که پیش از کریسمس، یخ [مناسب برای هاکی] داشته باشیم.» البته به گفته سخنگوی پوینت-کلر، زمین‌های سردخانه‌ای فعلا در مرحله آزمایشی هستند.
این دو زمین بازی تا الان بیش از ۳۵۰ هزار دلار هزینه برداشته‌اند که شامل نصب تجهیزات، جداسازی سطح، اجاره ماشین یخ‌پرداز، سیستم‌های خنک‌کننده و ژنراتور و خدمات رسیدگی و تعمیر ۲۴ ساعته است. البته سخنگوی شهرک خاطرنشان کرد که این زمین‌های سردخانه‌ای فرصتی پنج ماهه را برای اسکیت‌بازان فراهم می‌کنند؛ درحالی‌که زمین‌های یخ معمولی برای بیشتر از ۲.۵ ماه در سال قابل استفاده نیستند.
همچنین مسئولین شهرک قرار است زمین هاکی پارک کلیرپوینت (Clearpoint Park) را به بوردهای جدید آکریلیکی مجهز کنند که چهارمین زمینی خواهد بود که طی سال‌های اخیر از این محصولات بهره‌مند می‌شود. عمر بوردهای آکریلیک به ۱۰ سال می‌رسد؛ درحالی‌که تخته‌های چوبی زمین هاکی باید هر دو-سه سال تعویض شوند.
درآن‌سو مارک دورت (Marc Doret)، شهردار دوروال، در حال بررسی چندین مکان مختلف برای ساخت پیست سردخانه‌ای در سال آینده است. به‌گفته او دو پارک بالنتاین (Ballantyne) و کورت‌لند (Courtland) جزو مکان‌های منتخب هستند، اما احتمال دارد موقعیتی در مجاورت دوروال آرنا (Dorval Arena) برای ساخت زمین انتخاب شود: «درحال‌حاضر یک یخ‌پرداز داریم و یک فضای پارکینگ بزرگ… محبوبیت آن منطقه را هم در نظر داشته باشید.» او همچنین گفت که با اهالی آن منطقه صحبت خواهد شد تا مسئولین مطمئن شوند که با این اقدام «مشکلی برای آن‌ها ایجاد نمی‌شود.» دورت در پایان گفت که این شهر شرایط ساخت یک پیست نیمه‌باز را هم بررسی خواهد کرد و خاطرنشان کرد که هنوز برآورد دقیقی از هزینه‌ها نشده است.
حدود یک دهه پیش شهر بیکونسفیلد (Beaconsfield) ساخت زمین سردخانه‌ای را مورد بررسی قرار داد، ولی نهایتا کار به سرانجام نرسید. همچنین مسئولین شهر تاریخ دقیقی را برای بازگشایی پیست‌های فضای باز در زمستان اعلام نکردند.
برای اسکیت‌بازی روی زمین‌های یخ روباز، دستکم به مدت سه روز پیاپی، دمای هوا باید کمتر از ۱۰ درجه زیر صفر باشد.
منبع: montrealgazette
