داستان اولین شهر انتاریو که ظروف پلاستیکی یک‌بار مصرف را ممنوع کرد
از زمانی که شهرداری فورت فرانسیس (Fort Frances) به اولین شهرداری انتاریو تبدیل شد که استفاده از ظروف یک‌بار مصرف را ممنوع کرد، حدود یک سال می‌گذرد. اکنون به نظر می‌رسد جایگزینی این ظروف با گزینه‌های قابل‌بازیافت و تجزیه‌پذیر به خوبی انجام شده و کسب‌وکارها و مشتریان نسبتا از آن رضایت دارند. البته به دلیل برخی نگرانی‌ها، اجرای این قانون برای مدتی به تعویق افتاده است.
ممنوعیت فوق از ۱ ژانویه ۲۰۲۱ برقرار شد، ولی اجرای کامل آن به ۳۰ ژوئن موکول شده است. این قانون استفاده از کیسه‌های نایلونی، ظروف بیرون‌بر استایروفوم (Styrofoam، جنسی مشابه یونولیت یا آکاستیو)، خلال دندان‌ها و نی‌های پلاستیکی را به‌جز در موارد خاص، مثلا برای افراد دارای معلولیت ممنوع می‌کند.
جایگزین‌های تجزیه‌پذیر کیسه‌های پلاستیکی
باتوجه‌به اینکه دولت فدرال قصد دارد استفاده از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف را تا پیش از پایان سال ۲۰۲۲ ممنوع کند، سی‌بی‌سی تاندر بی (CBC Thunder Bay) تجربیات مردم فورت فرانسیس را در این زمینه جویا شده است. کریگ سندرز، صاحب یکی از خواربارفروشی‌های شهر می‌گوید: «این طرح با استقبال مردم روبه‌رو شده است. در روزهای نخست، برخی از مردم از آن گلایه‌مند بودند، ولی زمان زیادی طول نکشید که به آن عادت کردند.»
سندرز در طی تعطیلات کریسمس توانست کیسه‌های پلاستیکی را با کیسه‌های کاغذی و تجزیه‌پذیر جایگزین کند که هرکدام ۱۰ سنت قیمت دارند. قیمت کیسه‌های پلاستیکی تنها ۲ سنت بود و همین افزایش قیمت باعث شد تا بسیاری از مشتریان از کیسه‌های خرید دائمی استفاده کنند؛ به‌طوری که سندرز قبلا در هفته ۱۵۰۰ کیسه پلاستیکی به مردم می‌داد و اکنون در هفته کمتر از ۱۰۰۰ کیسه قابل‌بازیافت به آن‌ها می‌دهد.
نادین کوسینو که معمولا برای خرید از کیسه و ساک‌های دستی پارچه‌ای استفاده می‌کند، می‌گوید تنها درصورتی‌که فراموش کند ساک‌های خود را همراه ببرد، دچار مشکل می‌شود و در این وضعیت چنانچه فروشگاه کیسه قابل‌بازیافت نداشته باشد، ناچار می‌شود یک ساک دستی دیگر بخرد.
سارا نونان، رستوران‌دار، یکی از کسانی است که خواستار به تعویق افتادن جریمه این طرح است. او از ظرف‌های استایروفوم استفاده نمی‌کند و یک سال است که کیسه‌های پلاستیکی را با کیسه‌های کاغذی جایگزین کرده است. ولی مشکلاتی که در زنجیره عرضه این محصولات وجود دارد، هرازگاهی او را برای تهیه آن‌ها دچار مشکل می‌کند. مثلا تا مدتی پس از طوفان وست کوست (West coast) تهیه این محصولات عملا برای او امکان‌پذیر نبود. نونان همچنین برای سازگاری بیشتر رستوران خود با محیط زیست، از دادن نی به مشتریان خودداری می‌کند؛ مگر آنکه به آن نیاز داشته باشند. او توانسته است با این کار هم از محیط زیست حمایت کند و هم بخشی از هزینه‌های خود را کاهش دهد.
مشکلات طرح برای معلولین
پس از مکاتباتی که با شورای شهر انجام شد، شورا با تحویل نی به مشتریان دارای معلولیت در رستوران‌ها موافقت کرد. بااین‌حال پنتنی، کارمند خدمات اجتماعی، از تاثیرات طرح ممنوعیت پلاستیک بر معلولین نگران است. او می‌گوید: «متاسفانه ممنوعیت نی‌های پلاستیکی باعث شده که در بیشتر رستوران‌ها به آن‌ها دسترسی نداشته باشیم… آن‌ها مانند سابق در دسترس کسانی که به آن‌ها نیاز دارند قرار ندارند.» پنتنی همچنین می‌گوید که ممکن است این افراد، با درخواست دادن نی، در نظر دیگران فردی بی‌اعتنا به مسائل زیست‌محیطی جلوه کنند.
داگلاس جادسن (Douglas Judson)، عضو شورای شهر و طرفدار طرح ممنوعیت پلاستیک، می‌گوید که آن‌ها در تلاش بوده‌اند میان پاسخ به نیاز افراد دارای مشکلات حرکتی و نیل به اهداف زیست‌محیطی تعادل ایجاد کنند. او همچنین تاکید کرد که ممنوعیت ظروف یک‌بار مصرف تنها شامل ظروف استایروفوم می‌شود. وی با اعلام رضایت از واکنش مردم شهر به طرح پلاستیک‌زدایی می‌گوید: «حقیقتا من هیچ بازخورد منفی شدیدی [از مردم] دریافت نکردم. فکر می‌کنم که این می‌تواند مثالی از آن باشد که چگونه دولت‌های محلی و شهرداری‌ها می‌توانند [جامعه را] برای حل چنین مشکلات بزرگی، رهبری کنند.»
منبع: cbc
