چالش 30 میلیارد دلاری مراقبت از کودک: پایه‌ریزی یک برنامه جدید
به اعتقاد مدافعان این طرح، بدون پرداخت غرامت مناسب برای کارگران، ایجاد برنامه غیرممکن خواهد بود. اتاوا قراردادهای مراقبت از کودکان را با استان‌های مختلف منعقد کرده، اما کارشناسان می‌گویند ایجاد یک سیستم ملی مراقبت از کودک به معنای تبدیل بازار این حوزه به یک برنامه دولتی است؛ متعاقباً، شاهد ظهور کارگرانی با دستمزدهای پایین‌تر خواهیم بود.
دولت فدرال در ماه آوریل اعلام کرد که تقریباً 30 میلیارد دلار در طول پنج سال برای کمک به استان‌ها برای جبران هزینه‌های یک برنامه ملی آموزش زودهنگام و مراقبت از کودکان ارائه می‌دهد. این طرح برای کاهش هزینه‌های مراقبت از کودکان در سال اول و کاهش هزینه‌های روزانه به 10 دلار در روز برای هر کودک در استان‌های شرکت کننده در این طرح برای پنج سال آینده است.
توافقات با تمام استان‌ها به جز انتاریو و نوناووت انجام شده – اما این معاملات، تازه شروع کار است.
مارتا فرندلی (Martha Friendly)، مدیر اجرایی واحد تحقیقات و منابع مراقبت از کودک که یک گروه حمایتی در حوزه مراقبت از کودک است، افزود: «مراقبت از کودک در کانادا تبدیل به یک بازار شده، و یک سیستم مجزا به شمار نمی‌رود. توافق بر این است که بازار واقعاً به طرق مختلف برای مراقبت از کودکان، مؤثر نیست.»
فرندلی گفت میراث خدمات مراقبت از کودک خصوصی مبتنی بر بازار، دستمزدهای پایین برای کارکنان مراقبت از کودکان است. او گفت که دستمزدها هنوز 85 تا 90 درصد از کل بودجه یک ارائه دهنده مراقبت از کودکان غیرانتفاعی را تشکیل می‌دهد.
طبق گزارش واحد تحقیقات و منابع مراقبت از کودکان، متوسط دستمزد سالانه یک کارگر کانادایی مراقب کودک در سال 2015 حدود 34192 دلار بود. این رقم از استانی به استان دیگر متفاوت بود. متوسط دستمزد در مناطق شمال غربی با 42862 دلار بالاترین رقم را به خود اختصاص داده بود. کارگران مراقبت از کودکان نیوبرانزویک کمترین درآمد را داشتند: یعنی به طور متوسط 27.817 دلار.
دستمزدها در کبک اکنون بسیار بالاتر از میانگین سالانه 35022 دلار در سال 2015 خواهد بود، زیرا کارگران مراقبت از کودکان در این استان در اعتراض به دستمزد پایین اعتصاب کردند. در ماه دسامبر، دولت کبک طی قراردادی موافقت کرد که مربیان آموزش اولیه 18 درصد و کارکنان پشتیبانی 12.5 درصد افزایش حقوق دریافت می‌کنند.
فرندلی گفت: «مشکلی که در وضعیت بازار مراقبت از کودک داریم، این است که قیمت ارائه شده از جانب پدر و مادرها، در بسیاری از مواقع مناسب نیروی کار نیست.»
میانگین دستمزد کارگران ECE در سال 2015
کاهش کارمزدها بدون کمک دولت مستلزم کاهش دستمزدهای پایین کارگران است که حفظ کارکنان را مشکل‌تر می‌سازذ. بر اساس این گزارش، هزینه‌های ماهانه مراقبت از کودکان در سال 2018 از 1207 دلار در تورنتو تا 179 دلار در ماه در کبک متغیر بود، جایی که یک سیستم استانی – بسیار شبیه آنچه دولت فدرال در تلاش برای ایجاد آن است – در حال حاضر وجود دارد.
مورنا بالانتاین (Morna Ballantyne)، مدیر اجرایی Child Care Now، گفت: «تعدادی از افراد… تقریباً همه زنان، یعنی زنان جوان، هستند که تصمیم می‌گیرند که می‌خواهند مربی کودکان باشند و برای دریافت گواهینامه وارد کالج می‌شوند.»
«مشکل این است که وقتی فارغ‌التحصیل می‌شوند و… به دنبال شغل می‌گردند، آن موقع است که واقعاً ضربه می‌بینند که اکثر جاها دستمزد برای گذران زندگی را نمی‌پردازند. پس از آموزش، ممکن است به [مراقبت از کودک] بروند، اما مشکل اینجاست که آنها در شغل سابق نمی‌مانند.»
کارشناسان می گویند که یک برنامه ملی مراقبت از کودکان باید بر اساس جدول دستمزدی ساخته شود که حداقل دستمزدها را تعیین کند و نحوه افزایش آنها را در طول زمان مشخص کند.
وزیر خانواده، کودکان و توسعه اجتماعی، کارینا گولد (Karina Gould)، به CBC News گفت: «در تمام توافقات ما، یک چیزی که همه استان‌ها و مناطق باید با آن موافقت کنند، جدول دستمزد است، زیرا ما می‌دانیم که این یکی از مهم‌ترین زمینه‌ها برای رشد سیستم مراقبت از کودک و همچنین توانایی حرفه ای کردن مراقبان کودک است.»
«استان‌های مختلف، شبکه‌ها و مقیاس‌های دستمزد متفاوتی دارند… ما حداقل حقوقی را باید مشخص نماییم، زیرا می‌دانیم که برای حفظ [کارگران]، باید مطمئن شوید که به اندازه کافی به آنها حقوق پرداخت می‌کنید.»
حقوق و مزایای مورد نیاز از نظر طرفداران این طرح
گولد نمی‌گوید این حداقل چقدر است. یک مقام دولتی که در مورد سابقه صحبت می‌کرد، توضیح داد که دولت فدرال حداقل حقوق را تعیین نمی‌کند، بلکه تعیین آن را به عهده استان ها می‌گذارد. این مقام گفت که نقش دولت فدرال فراتر از تقاضا برای شبکه دستمزد نیست.
حامیان مراقبت از کودکان همچنین می‌گویند که کارگران برای تشویق شدن‌شان به ماندن به مزایا و مستمری نیاز دارند. گولد گفت که دولت فدرال تلاش‌های خود را به تشویق، به جای مطالبه، درخواست مزایای بیشتر و حقوق بازنشستگی برای کارکنان مراقبت از کودکان محدود می‌کند.
او گفت: «این چیزی نیست که دولت فدرال به طور خاص بخواهد انجام بدهد، اما ما قطعا خواستار چنین موضوعی هستیم.» سپس، افزود که مزایا و مستمری‌ها تحت صلاحیت دولت‌های استانی‌ست که بر برنامه‌ها نظارت می‌کنند.
هنگامی که لیبرال‌ها طرح مراقبت از کودکان خود را اجرا کردند، وعده دادند که 250.000 فضای جدید برای مراقبت از کودکان در سراسر کشور ایجاد کنند. با نسبت حدود یک کارمند آموزش زودهنگام/مراقبت از کودک به ازای هر شش کودک، کانادا باید بیش از 40.000 کارگر جدید را به این صنعت جذب کند.
فرندلی گفت: افزایش دستمزدها و مزایا کمک خواهد کرد، اما کانادا همچنان به امکانات بیشتری برای مراقبت از کودکان نیاز دارد. او گفت: «بخش‌های مراقبت از کودکان مثل یک صحرای بی آب و علف است، جایی که هیچ مراقبت از کودک نداریم، زیرا هیچ کس حاضر نشده است که … [این کار] را آغاز کند.»
او گفت که برای اطمینان از وجود فضاهای کافی، ساخت مراکز نگهداری از کودکان باید مانند مدارس دولتی در برنامه ریزی شهری گنجانده شود.
کمبود فضا
طبق همان گزارش واحد تحقیقات و منابع مراقبت از کودکان، در سال 2019 تنها برای 30 درصد از کودکان 12 ساله و کمتر در سراسر کشور فضاهای کافی وجود داشت. مشکل در استان متفاوت است.
کبک، با سیستم مراقبت از کودک خود، در سال 2019 فضای کافی برای حدود 57 درصد از کودکان زیر 12 سال داشت. در نیوفاندلند و لابرادور در همان سال، تنها برای 13 درصد از کودکان فضا وجود داشت. نوناووت برای کمتر از 12 درصد از بچه‌ها فضا داشت و ساسکاچوان فقط برای 9.5 درصد از بچه‌های 12 سال و کمتر فضای استاندارد ارائه می‌کرد.
کارشناسان بیان می‌کنند که ممکن است تا 10 سال طول بکشد تا یک برنامه کاملاً کارآمد اجرا شود. فرندلی گفت: «ساختن سیستمی مانند مراقبت از کودک، مراقبت‌های بهداشتی، یا آموزش عمومی یا کالج‌ها و دانشگاه‌ها، چیزی است که باید در طول زمان اتفاق بیفتد. مردم باید روی آن کار کنند. این یک پیشنهاد بلندمدت است، امیدواریم که برخی افراد فوراً تأثیرات آن را احساس کنند و برخی افراد چهار یا پنج سال آتی به آن پی ببرند.»
منبع: cbc
