در دوران کرونا، آیا پرداخت هزینه اضافی برای بلیتهای قابل استرداد قابل توجیه است؟
شرکتهای مسافربری و خطوط هوایی برای تضمین درآمدهای خود در دوره کرونا تدابیر جدیدی اندیشیدهاند: مسافران بابت اطمینان حاصل از اینکه در صورت کنسلی پرواز پول خود را پس میگیرند، باید حق بیمه پرداخت کنند.
با گسترش نوع اومیکرون (Omicron) ویروس کرونا و بالاتر رفتن احتمال لغو بلیتها، شرکتهای هواپیمایی تصمیم گرفتهاند تنها در ازای دریافت حق بیمه هنگام خرید بلیت، امکان لغو بلیت را به مسافران بدهند.
برای مثال، قیمت بلیت پرواز یک طرفه از تورنتو به ونکوور در اواخر ژانویه امسال با هواپیمایی ملی کانادا برای بلیط غیرقابل استرداد (در صورت لغو هزینه بلیت بازگردانده نمیشود) 114 دلار و برای بلیط قابل استرداد (در صورت لغو هزینه بلیت بازگردانده میشود) 339 دلار خواهد بود که تفاوت قابل توجه 197 درصدی در قیمت را برای مسافران رقم خواهد زد.
زک گریف (Zach Griff)، خبرنگار وبسایت و بلاگ The Points Guy که در زمینه خدمات مسافرت هوایی فعالیت میکند در این مورد میگوید: «این یکی از اصول قیمتگذاری در صنعت مسافرت هوایی است.»
گریف معتقد است بلیت های قابل استرداد نوعی تضمین را به خریداران میدهد. این بلیتها هزینه بیشتری دارند، اما تضمین می کنند که در صورت لغو پرواز، مشتری پول خود را پس می گیرد.
به گفته او: برای مسافرانی که قصد پرواز به کشورهایی را دارند که سویه اومیکرون ویروس کرونا در آنها به سرعت در حال گسترش است، عاقلانهتر است که هزینه اضافی را بپردازند، چرا که امکان لغو پروازها بسیار بالاست.
تفاوت قیمت بین بلیتهای قابل استرداد و غیر قابل استرداد چیز جدیدی نیست. خطوط هوایی مدتهاست که بلیتهای غیرقابل استرداد را با تخفیف ارائه میدهند. اما در دوران کرونا و با کاهش قابل توجه مسافرتها، تفاوت قیمت بین این دو نوع بلیت کاملا از بین رفت چرا که دیگر کسی ریسک خرید بلیتهای غیر قابل استرداد را به جان نمیخرید.
آمباریش چاندرا (Ambarish Chandra)، دانشیار اقتصاد در دانشگاه تورنتو میگوید: « در یکی دو سال اخیر خطوط هوایی فقط میتوانستند بلیتهای قابل استرداد ارائه دهند، زیرا در غیر این صورت کسی بلیت نمیخرید چرا که به خاطر کنسلی مکرر پروازها خیلی از افراد پول خود را از دست میدادند.»
در دورهای که سفرهای هوایی به شدت کاهش یافتند، خطوط هوایی برای هر کسی که مایل به مسافرت هوایی بود، تخفیف های قابل توجهی در نظر میگرفتند. اما حالا و با رفع محدودیتها و اقدام مسافران برای سفر در تعطیلات کریسمس، قیمتهای پروازها رو به افزایش نهاده است.
از ابتدای دسامبر امسال، قیمت پروازهای تورنتو به ونکوور و بالعکس برای ابتدای ژانویه و برای پروازهای اقتصادی در وست جت (West Jet) و هواپیمایی ملی کانادا، بین 600 تا 1200 دلار متغیر بود. این در حالی است که ژوئن سال گذشته، پرواز یک طرفه بین تورنتو و ونکوور به قیمت حتی 114 دلار هم موجود بود.
با وجود این که اطلاعات کمی در مورد سویه اومیکرون وجود دارد، دولتها قوانین محتاطانهای را برای سفرهای بینالمللی به مبدا و مقصد کشورهای درگیر این سویه بیماری کرونا وضع کردهاند.
سفرهای داخلی همچنان در کانادا مجاز هستند و مرز با ایالات متحده نیز کماکان باز است اما مسافرانی که قصد خرید بلیت هواپیما در هفتههای آینده را دارند، باید امکان بازگشت محدودیتهای کرونایی را نیز در نظر داشته باشند.
اگر شما هم این روزها قصد سفر دارید، توصیه کارشناسان برای شما این است که تعداد موارد ابتلا به کرونا در کشور مقصد را با دقت پیگیری کنید، قیمتهای پروازها را مقایسه کنید و به فکر تهیه بلیتهای قابل استرداد باشید.
شرکتهای هواپیمایی از این طریق کسب درآمد میکنند؛ آنها بازار را با ارائه بلیتهای قابل استرداد با قیمتهای گرانتر و بلیتهای غیرقابل استرداد با قیمت ارزانتر تقسیمبندی میکنند.
مسافرانی که قصد سفر در ماههای آینده را دارند، میتوانند با استفاده از ردیابهایی مانند هاپر (Hopper)، اسکای اسکنر (Skyscanner) و گوگل فلایتس (Google Flights)، قیمتهای پرواز را دنبال کنند. این سیستمهای ردیاب در صورت در دسترس بودن پروازهای با قیمت مناسب به فرد اطلاع میدهند.
گریف میگوید مسافران بهتر است بلیتهای خود را پیشتر رزرو کنند چرا که قیمت پروازها اغلب در هفتههای نزدیک به دوران اوج پروازها افزایش مییابند.
از آن جایی که فرودگاهها، باید مدارک اثبات واکسیناسیون را برای مسافران کنترل کنند و آزمایشهای ابتلا به کرونا را نیز انجام دهند، اخیرا در گمرکات بینالمللی زمان انتظار نیز خیلی طولانیتر شده است.
دولت فدرال هفته گذشته قوانین جدیدی را برای گرفتن آزمایش از افرادی که از خارج از کانادا و ایالات متحده وارد کشور می شوند، اعلام کرد. طبق این قوانین، مسافران پس از ورود باید با پدهای بهداشتی آزمایش کرونا بدهند و تا زمان مشخص شدن نتیجه، قرنطینه شوند.
تستهای PCR که مسافران باید در فاصله 72 ساعت قبل از رسیدن به کانادا و در فرودگاه مبدا بدهند همچنان به قوت خود باقی هستند.
گریف معتقد است: «در حال حاضر، زود رسیدن به فرودگاه، از هر زمان دیگری مهمتر است.»
منبع: thestar.com